Ik ben de dreiging die flappert door de nacht…

Ik ben de dreiging die flappert door de nacht, ik ben de kauwgombal die in je haar blijft plakken… Ik ben Darkwing Duck!

De coolste eend ooit, op Alfred j. Kwak na dan. Aiden en ik verveelden ons vandaag een beetje dus zijn we in de oude videokast gedoken bij hem thuis en dat bleek een geweldig idee. We hebben vanalles teruggevonden. Afleveringen van de Thundercats, het Liegebeest, Merlina en de twee eenden daarjuist genoemd. Van een middagje nostalgie gesproken. We zijn niet eens door de helft van de kast geraakt. De leukste banden waren die zonder label, waar je systematisch in fast forward doorgaat om te kijken wat er nog opstaat.

Voor mensen die nooit met een videorecorder gewerkt hebben, die dingen kon je programmeren en die programmatie begon meestal 5 minuten voor de film en eindigde een 20 minuten na de voorstelling. Je kan je niet inbeelden hoe een boeiende beelden je terugvindt in die laatste 20 minuten. Stukjes 'soft erotische' film die vroeger oh zo populair waren op vt4 en kanaal 2 in de late uurtjes. Playboy toestanden, of laat avond belspelletjes. Aiden en ik hebben een kwartier tranen met tuiten gehuild van het lachen bij een reportage over één of andere vrouw van 50 die tijdens haar dagelijkse strijkbeurten mannen over de telefoon bevredigde.

De fantasie breekt in duizend stukjes aan de andere kant van de lijn, of.. waar goesting je toch niet toe kan drijven. Niet veel later kwamen we een stukje Point Break tegen waarbij we spontaan begonnen te watertanden. Niet alleen voor Keanu Reeves, maar vooral voor het surfen! Binnen een goeie week vertrekken we immers met zijn vieren naar het zonnige Biaritz. Gedaan met de verveling. Naast Aiden en mij gaan nog twee mensen mee uit de groep van vrienden die ik in de vorige post heb vermeld. Joran, een goede vriend van ons die we hebben leren kennen in Les Trois Vallées in Frankrijk op skivakantie, dat is ondertussen twee jaar geleden. Hij gaat vooral vaak mee uit met ons, maar is ook al wel eens aanwezig op de etentjes en andere activiteiten die we organiseren.

Last but not least, Joy, de beste vriendin van Aiden gaat ook mee. Zij en ik hebben een iets wispelturigere relatie. Niet dat we niet goed overeen komen met elkaar, maar laat ons stellen dat we al eens sneller in aanvaring komen. Los daarvan zie ik haar nog steeds als een heel goede vriendin, we hebben gewoon geen gene om onze meningsverschillen met wat vuurwerk van de baan te vegen. Je zou misschien denken dat het niet zo leuk is voor Aiden om zijn beste vriend en vriendin regelmatig in een woordwisseling te zien, maar die vindt het best. Elke keer als het zover is en één van ons zit bij hem dan lacht hij even kort en zegt 'dat komt wel weer goed.' En effectief, dat doet het dan ook.

Anyway, nog 5 dagen en we vertrekken. Twee wagens en (te) veel bagage. Laten we hopen dat er een beetje leuk volk op de camping zit. We hebben ons speciaal via één van die jeugdorganisaties ingeschreven zodat we met mensen van onze leeftijd zitten, dus dat komt wel goed.

Uiteraard krijgen jullie een uitgebreid verslag nadien.

Thundercats hooooooo!

Bodi Out!