We arriveerden goed op tijd bij de verzamelplaats – een parking langs de autostrade in Leuven – na een spannende rit met Aiden's moeder, Lydia. Geloof het of niet, Aiden's moeder houdt van racen en dat doet ze niet alleen op het circuit als je begrijpt wat ik wil zeggen. Gelukkig hebben noch Aiden noch ik snel bang in een wagen.
Na een kort afscheid gingen we op zoek naar Joran en Joy. We vonden hen en hun bagage terug voor de deur van een dubbeldekker bus. 'Onze' bus. Joy wist ons te vertellen dat we geluk hadden. De bus had plaats voor 77 mensen, waarvan er slechts 60 plaatsen zouden worden benut. Ideaal dus! Niet veel later wisten we dan ook nog de plaatsen helemaal vooraan te bemachtigen. We zijn die avond letterlijk de zonsondergang tegemoet gereden.
Ondanks de overschot aan plaats, de goede film (Robin Hood: Men in Tights) en het aangename gezelschap, heb ik die nacht amper een oog dicht gedaan. Terwijl rondom mij iedereen in diepe slaap verkeerde, heb ik dan maar een gesprekje gevoerd met de maan die in zijn volle pracht aan de hemel stond. Dat, en ik heb ook een paar schitterende foto's getrokken van Aiden die slaapt met open mond. (Een open schuur zoals ze dat zeggen in Antwerpen).
De andere passagiers bestonden voor ongeveer één derde uit Nederlanders en twee derde Belgen. Het is grappig om met zo een grote groep op een bus te stappen. Iedereen vertrekt op vakantie en er hangt zo een 'verlegen' sfeertje over de groep. Iedereen is nieuwsgierig naar de andere mensen in de groep en je krijgt zo dat mentaal aftastend gevoel van de één naar de ander.
Sommigen proberen hun onzekerheden weg te steken door stoer te doen. Op de vertrekplaats was een groepje van vijf jongens en twee meisjes uitbundig bezig met een skateboard allemaal trucjes uit te voeren. De aanvoerder van de bende of, dat leek hij toch te zijn, had het blijkbaar heel warm ondanks de vrij bewolkte hemel en had zijn t-shirt al uitgedaan. Het resultaat mocht er wel wezen, maar Aiden en ik wisselden toch een veelzeggende blik over het bravouregedrag. Één van de meisjes, waar hij overduidelijk mee samen was stond duidelijk te genieten van het spektakel dat hij tentoon stelde.
Tegen een uur of vier slaagde ik er dan toch in om mijn ogen toe te doen en wat slaap te vatten. Het was negen uur toen Aiden me voorzichtig wakker maakte met een glimlach en een 'we zijn er bijna'.
Dat bleek overdreven te zijn, want het was pas anderhalf uur later toen we eindelijk de camping opreden. Ik was direct verkocht. De camping was bij wijze van spreken OP het strand. Alle tenten stonden reeds opgesteld in een grote ovaalvormige cirkel die ongeveer 50 op 75 m was.
Aan de rand stonden er twee grote totempalen die de ingang afbakenden, en in het midden van de ovaal stond een grote boom waar ze rond de stam een bar hadden gebouwd overdekt met een strooien dak. Hier en daar nog een paar hangmatten kortom. Bodi likes.
De eerste dag gaat altijd snel voorbij. Je kent dat wel, je zit met twee in een tent, je moet al die rotbagage ergens kwijt zien te spelen. Aiden en ik hebben een uur getracht om een beetje orde op zaken te brengen om dan tot het inzicht te komen dat er van orde nooit echt sprake zou zijn (noch was geweest). Het eindresultaat leek dan ook meer op twee reistassen die waren geëxplodeerd dan twee reistassen die netjes waren ontladen.
Na een kort middagmaal hebben we ons met zijn gevieren op het strand gelegd en ik weet nog dat ik ben gaan liggen om 13u… en toen was het ineens 18u. Aiden had me half ingegraven terwijl ik in diepe slaap was en mijn neus zag knalrood. Kwestie van onze laag bruin goed te beginnen. Gelukkig had Joy de parasol zo geplaatst dat de rest van mijn lichaam niet helemaal verbrand zou zijn.
Het avondeten mondde uit in de eerste groepsactiviteit. Blijkbaar was de leiding in het bezit gekomen van een hele lading merchandise en die moest diezelfde avond ook nog de deur uit. Het principe was vrij eenvoudig, er volgde een uur van opdrachtjes die werden verkocht voor een aantal zaken uit de prijzenkast. Die opdrachtjes werden uiteraard hoe langer hoe amusanter naargelang er meer drank vloeide en het later werd.
Om er enkele op te sommen :
- Een glas zeewater drinken
- Zo hoog mogelijk in de barboom (zo was de boom gedoopt) klimmen
- Een meisje verkleed als jongen
- Een jongen verkleed als meisje
- Strippen tot het ondergoed
Toen er iemand riep dat twee meisjes met elkaar moesten kussen, voelde ik het onvermijdelijke al komen en oh jawel, ook vrouwen willen wat, dus niet veel later volgde de opdracht dat twee jongens moesten kussen. Niet zomaar kussen, nee nee, wel 2 minuten lang.
De opdracht was nog geen 5 seconden uitgesproken of 3 paar ogen kijken mij met grote grijns aan.
'Vergeet het.' Was mijn bondige antwoord. Terwijl Aiden, Joy en Joran volop op mij begonnen in te praten was het bravoure groepje van een halve blz terug ook in actie gekomen. Met zijn alleen scandeerden ze één naam; 'Alex'. Je raadt het, de leider van daarstraks.
Alex genoot blijkbaar nog altijd van de aandacht, maar zijn gezicht zag er toch iets minder zeker uit dan voorheen. Na veel getouwtrek stond hij dan toch recht en wandelde semi-zelfzeker naar voren. Het was toen Aiden zei: 'nu kan je hem eens een toontje lager laten zingen,' dat ik zwichtte.
Aangezien kussende jongens nog altijd duurder zijn dan kussende meisjes waren ze op dat moment ook door al hun prijzen heen en kon de show van start gaan. Alle kandidaten moesten zich verzamelen achter het 'podium' (= vier tafels en twee bierkratjes) en toen begon het aftellen.
Alex kwam naast me staan en ik glimlachte naar hem als teken van welkom. 'En ben je er klaar voor?' vroeg hij me. Ik keek hem even doordringend aan en antwoordde : 'Die vraag kan ik beter aan jou stellen. Ik heb dit al gedaan dus voor mij is dit niet echt nieuw.' Het is altijd grappig om te zien hoe traag mensen de link leggen op zo'n moment naar wat je echt wil zeggen. Hij bleef er verbazend kalm onder.
'Dus ik ben in het nadeel?' vroeg hij laconiek. Ik haalde mijn schouders op. 'Definieer 'nadeel'.' Daar wist hij geen antwoord op te geven. Hij zag er toch niet meer zo zelfzeker uit als voorheen. 'Maak je geen zorgen. Je gaat gewoon zitten en ik doe de rest wel.' Knipoogde ik naar hem. 'Jij denkt ondertussen twee minuten aan je vriendin en ik geef het publiek wat ze willen. Wie weet vind je het nog zo slecht niet.'
De plagerige manier waarop ik het zei stelde hem blijkbaar terug op zijn gemak. 'Afgesproken' zei hij met een grijns. 'Wat is je naam trouwens?' Ik stelde me voor. Ondertussen waren de twee dames begonnen aan hun weinig appetijtelijke opdracht. Het mannelijke publiek werd zoals verwacht echter gek.
En toen was het onze beurt. Alex klom als eerste op de tafels, ik gaf hem op het laatste moment nog een stoel mee zodat hij kon gaan zitten. Nadat hij dat gedaan had klom ik zo nonchalant mogelijk de tafel op en wandelde traag maar zeker op hem af. Ik weet niet wanneer het precies gebeurde, maar net voor ik bij hem op schoot ging zitten keek hij recht in mijn ogen en ik zag hem slikken. Vanaf dat moment hoorde ik het publiek niet meer. Er was enkel nog de jongen op de stoel.
Zijn ogen gingen niet toe toen mijn lippen de zijne raakten. Zonder echt te kussen gleden mijn lippen over de zijne, van rechts naar links. Ik voelde hem slikken en ik gleed opnieuw naar de andere kant. De derde keer kuste ik hem echt. Mijn lippen vol op de zijne terwijl ik traag terugtrok. Ik draaide mijn hoofd en kuste hem opnieuw en deze keer stuurde ik het puntje van mijn tong mee op zoek naar de zijne. Het duurde niet lang of hij reageerde op de kus en vanaf dat moment worden de dingen een beetje wazig.
Ik weet alleen dat de spelleider schandalig vroeg de klok aftikte. Alex was geen slechte kusser, verre van zelfs. Toen ik van hem los trok en weer in zijn ogen keek voelde ik zijn lichaam echter opspannen. Zijn ogen keken eerst verbaasd en dan was er een flits van paniek in te lezen. 'Alles ok?' vroeg ik hem. Hij stond traag recht. Zijn ogen werden terug normaal en hij verzekerde me dat alles in orde was. Ik draaide me naar de kerel die de show presenteerde en maakte hem duidelijk dat de prijzen naar Alex mochten gaan. Ik had de mijne tenslotte al een beetje gehad.
Toen ik bij Aiden en de rest aankwam zei die prompt: 'Stop met grijnzen, idioot.' Ik knipoogde naar hem. 'Vond je het niet goed misschien?' Hij haalde zijn schouders op. 'Kon ermee door. Joran vond het blijkbaar wel fascinerend en ik heb Joy ook niet horen klagen.' Waarop Joran en Joy zwaar in de tegenaanval gingen. Die Aiden toch, hij lokt zo graag reacties uit.
Onder het roes van de kus en de adrenaline van het publiek ging de avond verder. Het was één uur voor we onze tent in kropen. Als alle dagen van deze vakantie zo mogen zijn dan zit het meer dan goed denk ik zo.
Bodi Out.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten