Let it Snow, Let it Snow, Let it Snow...

Wat een geweldig weekend vorige week! Sneeuw sneeuw sneeuw! Laten we hopen dat het een generale repetitie was voor kerst want ik word vreselijk happy van sneeuw. Ik verlang nu al naar de skivakantie die Aiden en ik geboekt hebben met een paar vrienden de eerste week van de paasvakantie.

Toen ik zaterdagmorgen wakker werd, was het aanvankelijk een teleurstelling om op te staan. Ik had op het weerbericht gehoord dat het ging sneeuwen en had daarbij gehoopt op een stralend witte ontwaking. Die bleef jammer genoeg uit. Het gras in de tuin had een klein laagje rijm, maar veel wit was er niet te bespeuren.

Bij gebrek aan activiteit, poetste ik mijn tanden dan maar en nam een korte douche. Aiden sliep nog en ik besloot van hem wakker te gaan maken met ontbijt op bed. We amuseerden ons terwijl met het spelen van alle kerstcd's die we konden vinden. Ik ben geen fan van kerstmuziek, maar er zijn toch enkele uitzonderingen op de regel :
- my kind of x-mas - Christina Aguilera
- Formidabele Kerstmis - Xavier de Baere
- Jingle bell rock (zie home alone 1)

Het eerste is echt een geweldige cd en één van de weinige waar ik met genot naar durf luisteren in de kerstperiode. Toch was het super gezellig toen het buiten begon te sneeuwen terwijl er kerstklokjes door de boxen klingelden. We besloten dan maar van ons warm in te duffelen en een lange wandeling te gaan maken.

Ondertussen werd het sneeuwtapijt dikker en dikker. Wat mag je zeker niet vergeten als het sneeuwt? Natuurlijk een sneeuwballen gevecht, wat al vrij vroeg van start ging. Aiden wist er eentje recht in mijn gezicht te gooien en ik zette het hem betaald door er eentje in zijn kraag te duwen onder al zijn warme kleren. HAHA! Serves him right. Toen we op een groot veld aankwamen waar wonderbaarlijk genoeg nog niemand de sneeuw had aangeraakt, leek het een leuke uitdaging om een zo groot mogelijke sneeuwman te maken. Er was sneeuw genoeg voor handen en de kwaliteit was ideaal.

We slaagden maar gedeeltelijk in ons opzet. Sneeuwballen rollen was makkelijk, de sneeuw kleefde perfect. Maar die dingen opeen stapelen dat is andere koek. Ok, toegegeven, we hadden de grootte misschien iets te optimistisch ingeschat. Dus kreeg Aiden het lumineuze idee om een sneeuwman te maken die neerlag, wat het stapelprobleem uitschakelde. We hadden ondertussen enkele zaken bij elkaar gezocht om hem een neus en ogen te geven. Ik kreeg de slappe lach toen Aiden 'de neus' in de verkeerde bol stak. Maar echt tot ik er buikpijn van had.

Al bij al hebben we een vrij schunnige sneeuwman achtergelaten. We hebben nog getwijfeld van hem een partner te maken, maar daarvoor hadden we niet genoeg sneeuw meer voor. Toen we terug thuis kwamen waren we allebei verkleumd van de koude. Onze wangen en neuzen zagen rood en mijn handen waren al richting paars aan het gaan. Oplossing? Warme sjokomel en een openhaard!!!

De nacht is voor mij het mooiste sneeuwmoment. De zon is weg, maar er hangt toch zo een lichtgevende gloed. Een beetje magisch, zeker als de maan zich dan nog eens even laat zien.
Ik sliep geweldig die nacht. Zondag heb ik wat voor school gewerkt.

Om af te sluiten vandaag toch even één van de mooiste gedichtjes ooit geschreven door Toon Hermans meegeven:

Ik hou van jou, ik hou van jou,
een dag, een jaar, een eeuw.
Ik weet dat liefde lente is
maar ook een beetje sneeuw.

Bodi Out.