Your body is a Wonderland

We zijn al even samen. Jij de prins en ik de dief. En al de liefde die we van elkaar stelen, nog altijd fris en nieuw, verslavend en oh zo overweldigend. Je ligt niet ver van mij nu, in een diepe slaap. Het licht van het laptopscherm verlicht de kamer zachtjes en je gebronsde huid glinstert zijdezacht in de weerkaatsing.

Ik hou van momenten als deze. Zelfs als je slaapt ben je toch op een bepaalde manier bij me. Ik nip van het glas rode wijn dat op het nachtkastje naast me staat terwijl een zuchtje koele lucht door het openstaande raam naar binnen blaast. Waar het mijn huid raakt blijft er even kippenvel achter, maar het verdwijnt snel weer. De nachtlucht is koel, maar in de kamer is de temperatuur nog altijd zwoel te noemen.

Het heeft net gestormd buiten. De buitenlucht ruikt ernaar. Het is lang geleden dat ik het nog zo tekeer heb zien gaan... Zalig gewoon. Onrust buiten, creëert rust vanbinnen en ik kan met honderd procent zekerheid zeggen dat ik mij op dit moment gelukkiger voel dan ik ooit ben geweest.

Ik kijk naar je naakte lichaam dat innig verstrengelt is met de dekens nu, in plaats van met mij daarstraks. Soms wou ik dat ik kon tekenen. Beelden als dit zou ik eeuwig willen kunnen vastleggen. Foto's zouden afbreuk doen aan het moment. Ze zouden ook niet kunnen tonen wat ik zie, en wat ik voel, of wat ik hoor. Je diepe ademhaling die me zegt hoe diep in slaap je nu wel bent. Het oplichten van je lichaam op het bed, door de bliksemschichten die in de verte nog nastormen. De wind die je warrige haardos zachtjes in beweging brengt. Ik heb zin om je terug wakker te maken en de storm over te doen, maar ik besluit je te laten slapen. Je hebt tenslotte een zware dag gehad.

Ik laat de laptop voor wat hij is, neem het glas wijn en kruip terug bij je in bed. Mijn hand gaat automatisch door je haren wanneer ze binnen bereik komen. Daar zal ik nooit genoeg van krijgen denk ik en ik lach vertederend. Je ruikt vaag naar appel en kokos, badschuim en shampoo. Ik besef dat ik voor jou waarschijnlijk hetzelfde zal ruiken.

Mijn handen verlaten je haar en glijden over je zijde zachte rug. Ik hou ervan alle lijntjes te volgen die over je lichaam lopen. Ik zie de lichtje haartjes op je armen recht komen. Een reactie op mijn koude handen, besef ik en verbreek de aanraking. Je beweegt. Je arm zoekt mij, en wanneer je me niet vindt gaan je ogen slaperig open. Ik zit in kleermakerszit naast je en je kijkt me verward aan. 'Bodi? Wat doe je?'
'Ik ben jou graag aan het zien, prins Job,' antwoord ik zacht en leg me dan toch maar terug neer.

Ik besef dat de nachtlucht kouder is dan ik oorspronkelijk dacht en dat ik het best koud heb. 'Hou me vast.' zeg ik zacht. Mijn toon is een halve vraag. Zijn reactie laat niet op zich wachten en er gaat een rilling door me heen als zijn warme armen rond me slagen. 'Kan je niet slapen?' vraagt hij me een geeuw onderdrukkend. 'Ik kan alles,' zeg ik laconiek, 'maar dit was gewoon even leuker. Ga maar terug slapen. Ik ga meedoen deze keer, beloofd.'

Hij kust me en zegt dan onschuldig. 'Wie zegt dat ik terug wil slapen...?'

We got the afternoon
You got this room for two
One thing I've left to do
Discover me
Discovering you

One mile to every inch of
Your skin like porcelain
One pair of candy lips and
Your bubblegum tongue

And if you want love
We'll make it
Swimming a deep sea
Of blankets
Take all your big plans
And break 'em
This is bound to be a while

Your body Is a wonderland
Your body is a wonder (I'll use my hands)
Your body Is a wonderland
...

John Mayer - Your body is a Wonderland